Met Dante op de fiets naar Santiago de Compostela

Inleiding

In de zomer van 2003 had ik de gelegenheid mijn werkzaamheden in de Samen op Weg gemeente Assen-West te onderbreken en mijn vijfjaarlijkse studieverlof op te nemen. Hoewel men bij de term “studieverlof” wellicht in eerste instantie denkt aan een verblijf in een studeerkamer achter een bureau vol boeken, heb ik er voor gekozen mijn studieverlof grotendeels te besteden aan een pelgrimage op de fiets naar Santiago de Compostela in Gallicië.

Tijdens de fietstocht heb ik mij – behalve door de wederwaardigheden onderweg – ook laten inspireren door het grote dichtwerk van Dante Alighieri, De Goddelijke Komedie.

De verwijzingen aan de linkerkant op deze pagina geven toegang tot het tweeledig verslag van mijn reis naar Santiago en de reis aan de hand van Dante door Hel, Louteringsberg en Paradijs:

- een dagboek in de vorm van een reisverslag van de pelgrimage;

- een leesverslag van Dante’s Goddelijke Komedie

Pelgrimage

Een pelgrimage, waarbij men dagen achtereen alleen met zichzelf is, biedt de gelegenheid tot bezinning en reflectie op je eigen leven en de rol die spiritualiteit daarin vervult. En ik voelde dat het goed was om in mijn huidige levensfase daar tijd en aandacht aan te geven.

- Veel van de stof die tot reflectie aanleiding geeft brengt de pelgrim zelf mee. Het belangrijkste materiaal is hijzelf, en op zijn reis komt hij zichzelf regelmatig tegen. Onderweg wordt hij geconfronteerd met zijn (vermeende) zekerheden en onzekerheden, met zijn vragen en vreugde.

- Ander materiaal wordt aangedragen door de ervaringen onderweg, de landschappen waar hij door heen trekt en de mensen die hij ontmoet, of met wie hij voor korte of lange tijd samen optrekt. .

Dante en Sint Jakob

“ Zie, daar is de heilige apostel voor wie de mensen Gallicië bezoeken”

Paradijs XXV

Als derde bron van inspiratie nam ik een boek mee, De Goddelijke Komedie van Dante Alighieri. vertaald en toegelicht door Frans van Dooren (Ambo Amsterdam 1998- gewicht 880 gram). Het boek is eigenlijk een verslag van een pelgrimage die Dante maakt op weg naar God. Het is een denkbeeldige reis die hij, volgens Gods wil en op voorspraak van Maria, maakte door de drie rijken van het hiernamaals: Inferno, Purgatorio en Paradiso.

Daarnaast had ik bij me een bundel preken van Meester Eckhart en het boek Boodschap uit de stilte van J. van Baal. Over deze boeken zal ik alleen in de conclusie enkele opmerkingen maken. Gegevens over deze boeken vind je onder de link verwijzingen hiernaast.

Sint Jakob of Sant Iago is één van de mensenzielen die Dante op zijn reis ontmoet. De helft van Canto XXV van het Paradijs wordt gevuld door de apostel Jakobus de Meerdere, die hier als de apostel der hoop wordt opgevoerd. Jakobus de Meerdere, één der zonen van Zebedeüs en broer van de apostel Johannes, was een van de meest geliefde discipelen van Jezus. Hij stierf in 44 na Chr., tijdens het bewind van Agrippa I, als eerste van de apostelen de marteldood. Zijn lichaam zou volgens de legende na zijn dood zijn overgebracht naar Spanje, dat één van zijn werkterreinen was geweest. In elk geval was zijn graf in Santiago de Compostela in de Spaanse provincie Gallicië al in de tijd van Dante het doel van talrijke pelgrimages.