En heb ik gevonden wat ik zocht?
|
|
Op deze website heb ik geprobeerd
iets te delen van wat ik heb meegemaakt op mijn pelgrimage naar Santiago de
Compostela. Het is gebleven bij het weergeven van impressies. Een wetenschappelijke
analyse is het niet geworden, en ik denk dat dat er ook niet van zal komen.
Te vaak hebben we in het verleden onze gevoelens proberen weg te redeneren,
door ze in een sluitend dogmatisch systeem in te passen. Mijn voornemen is
deze ervaringen in mijn hart te bewaren als kostbare herinneringen, waar ik
nog vaak bemoediging uit zal putten. Eén van de voor mijn gevoel
mooiste ervaringen onderweg wil ik nog eens naar voren halen: Op 27 mei fiets ik door een
landschap met daarin alle mogelijke tinten groen van allerlei gewassen. De
kleuren van klaver, lavendel, koolzaad, erwten in bloei, boterbloemen en de
alle geuren daarvan strelen de zintuigen, terwijl de vogels in de lucht
fluiten dat het een lieve lust heeft. In een plantsoentje in de buurt van
Honnecourt-sur-Escaut neem ik een rustpauze en laat de schoonheid van de
schepping op mij inwerken. Terwijl ik geniet van de rust komt
een meisje langs op haar driewielertje. Ze zegt: “Ik ben Emanuelle. Daar
staat mijn huis.” Daarbij wijst ze naar het huis een eindje verderop. Een
ontmoeting, een paar woorden die werden gezegd, zo oppervlakkig gezien zonder
enige bijzondere betekenis, maar voor mij het Evangelie in de notendop. Daar
zit je dan in een paradijselijke omgeving. En een kind zegt: “Ik ben
God-met-jou, en daar woon ik, tussen de mensen. Je kunt zo bij me
aankloppen.” Henk ten Napel
Je kunt
reageren door een email te sturen |